Wady wzroku można leczyć aż do zupełnego wyzdrowienia. Warunkiem jest jednak bardzo szybkie ich wykrycie. Jest to szczególnie istotne w przypadku dzieci, wobec których rodzice powinni zachować czujność. Sprawdź, jak pomóc swojemu dziecku: na co zwrócić uwagę weryfikując, czy pociecha ma problem ze wzrokiem?
Kiedy pojawiają się pierwsze objawy wad wzroku?
Nie ma określonego wieku, w którym pojawia się wada wzroku. Może rozpocząć się tuż po urodzeniu (lub nawet w życiu płodowym). Popularne wrodzone wady wzroku to między innymi jaskra, zaćma i astygmatyzm. Niestety, zarówno najmniejsze dzieci (niemowlęta), jak i dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym nie są w stanie jasno zaalarmować nas, że gorzej widzą, bo… po prostu nie wiedzą, że mogą lepiej widzieć. Dlatego to na rodzicach ciąży obowiązek zweryfikowania, czy ich pociechy widzą optymalnie w stosunku do swoich możliwości. Problem jest mniejszy, gdy rodzice sami mają słaby wzrok i noszą okulary. Statystyki pokazują, że częściej trafiają ze swoimi dziećmi do okulisty na badanie kontrolne. Pozostali rodzice niestety mają tendencję do bagatelizowania problemu i nie kontrolują systematycznie wzroku dziecka.
Pierwsze sygnały, że dziecko może mieć wadę wzroku – niemowlę
Pierwszymi sygnałami, które powinny nas absolutnie zaalarmować to zez u niemowlęcia. Występujący okresowo lub stale. Mimo że w Sieci znajdziemy informacje mówiące o tym, że zez jest u noworodków, które dopiero uczą się widzenia głębi czymś normalnym, nie powinno nas to uspokajać. Zezowanie może być zwiastunem, że nadchodzą poważne problemy ze wzrokiem i warto owe problemy zatrzymać, wdrażając odpowiednie leczenie.
Dodatkowo, w pierwszych miesiącach życia powinniśmy dokładnie przyglądać się temu, w jaki sposób dziecko skupia wzrok na przedmiotach, które mu pokazujemy oraz które następnie samodzielnie ogląda, gdy osiągnie już umiejętność samodzielnego manipulowania przedmiotami oraz przemieszczania się w przestrzeni. Jeśli maluch nie jest w stanie dłużej skupić wzroku na przedmiocie, prawdopodobnie ma oczopląs. Mogą towarzyszyć mu okresy marudzenia, płaczu (dziecko jest zmęczone i prawdopodobnie boli je głowa przez wrażenia fundowane przez oczopląs).
Kolejny ważny sygnał, którego nie należy ignorować, to wyraźna męczliwość dziecka w trakcie oglądania przedmiotów z bliska. Ten objaw może świadczyć o tym, że rozwija się astygmatyzm.
Astygmatyzm – co to?
Astygmatyzm jest wyjątkowo uciążliwym w leczeniu problemem zdrowotnym. Objawia się nieostrym widzeniem przedmiotów znajdujących się blisko, jak i daleko. Kontury widzianych przedmiotów są nieostre, a poszczególne punkty znajdujące się w przestrzeni mogą wydawać się dziecku zamazane. Podłożem tej wady wzroku jest nierównomierna praca rogówki. Gdy światło wpadające do oka jest odmiennie załamywane w płaszczyźnie pionowej i odmiennie w poziomej, dziecko zaczyna widzieć w sposób zniekształcony: rozciągnięty w poziomie lub w pionie. Najczęściej jest to obraz rozmyty.
Mimo że astygmatyzm pojawiający się u noworodków często przechodzi z czasem (ustępuje wraz z rozwojem gałki ocznej), w żadnym wypadku nie należy ignorować pierwszych objawów. Gdy dziecko mruży oczy, przechyla główkę, aby zobaczyć przedmiot dokładniej, powinniśmy udać się do okulisty i do optometrysty w celu zdiagnozowania ostrości widzenia oraz do zaordynowania odpowiednich okularów. Oczy dzieci z astygmatyzmem są często przemęczone i pieką. U starszych dzieci natomiast astygmatyzm może objawiać się rysowaniem obiektów do góry nogami.
Objawy nadwzroczności i krótkowzroczności u dzieci
Kolejne objawy problemów ze wzrokiem u małych dzieci to przyciąganie przedmiotów bardzo blisko do oczu zawsze wtedy, kiedy dziecko chce je obejrzeć. Gdy spostrzeżemy, że zjawisko to jest nagminne, dziecko właściwie nie zatrzymuje wzroku na przedmiotach znajdujących się daleko, można podejrzewać, że rozwija się u malucha krótkowzroczność. Jeśli natomiast dziecko nie widzi dokładnie przedmiotów znajdujących się blisko twarzy, może oznaczać to nadwzroczność (niedostatecznie ostre widzenie przedmiotów znajdujących się blisko).
